Shoes must go on

Shoes must go on to nie tylko prezentacja butów, ale eksperyment konstrukcyjny, gdzie labirynt lewitującej formy jest przestrzenią, w której obuwie i konstrukcja przenikają się, tworząc fascynujący dialog między formą a funkcją. Jest to przestrzeń, gdzie każdy krok odbiorcy staje się kamieniem milowym w labiryncie sztuki kombinacji i interaktywną podróżą przez meandry sztuki modułowej.

Buty to wieloaspektowa opowieść o zmieniających się trendach i stylach. Wkraczając do lewitującego labiryntu, uczestnicy natychmiast odczuwają atmosferę lekkości. Każdy krok inicjuje delikatne drgania pod stopami, a labirynt unoszący się w powietrzu wydaje się prowadzić w nieskończoność. Struktura instalacji ujawnia się stopniowo. Modułowe elementy konstrukcji; łańcuchy butów, tworzą lewitujące ścieżki, zapraszając uczestników do eksploracji. Każdy krok jest aktem budowania, a labirynt kształtuje się w zależności od ruchu uczestników, ukazując dynamiczny charakter sztuki i konstrukcji. Każda para butów staje się częścią architektonicznej układanki, gdzie skomplikowane struktury podtrzymujące lewitujące fragmenty labiryntu są równie istotne, co sam but. To miejsce, gdzie forma i funkcja splatają się w fascynujący sposób.

Buty, jak eksponaty muzealne, przenoszą nas w przeszłość, jednocześnie będąc elementem teraźniejszości. Labirynt przekształca się w przestrzeń archiwalną, a buty pełnią rolę kuratorów historii, opowiadając nie tylko o osobach, ale także o ewolucji mody i obyczajów. Podążając ścieżką tych butów, uczestnik przenika w głąb labiryntu wrażeń, gdzie każdy krok staje się syntezą formy, ekspresji i historii. Galeria sztuki przybiera formę mikrokosmosu, a buty są nie tylko symbolem wygody, ale także medium artystycznym, eksplorującym granice pomiędzy codziennym elementem ubioru a dziełem sztuki.

Shoes must go on nie tylko ukazuje buty, jako przedmioty codziennego użytku, ale jako elementy konstrukcyjne w hipnotyzującej, lewitującej strukturze sztuki. To miejsce, gdzie forma i konstrukcja tworzą synergiczny dialog, a każdy krok uczestnika wpisuje się w dzieło sztuki lewitującej w przestrzeni.

Tekst: Dżesika Zemsta
Artystki: Gabriela Błaszyńska, Dżesika Zemsta
Opieka artystyczna: Marianna Lisiecka-Syska
Plakat: Gabriela Błaszyńska

Gabriela Błaszyńska – artystka wizualna. Zajmuje się projektowaniem scenografii teatralnej oraz kostiumami filmowymi. Absolwentka (2017) Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem. Ukończyła ASP we Wrocławiu (2022) na kierunku Scenografia, studiowała również (2019/2020) na Accademia di Belle Arti di Roma. W trakcie studiów otrzymywał m.in. stypendium Rektora oraz stypendium prezydenta Wrocławia. Jej praca dyplomowa brała udział w wystawie „Najlepszych Dyplomów Sztuka Przejścia’22” oraz w ogólnopolskiej wystawie „Najlepszych Dyplomów Scenografii” uczelni artystycznych w Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego (2023). Współpracowała z wybitnymi artystami tworząc i współtworząc oprawy plastyczne teatralne czy filmowe oraz z instytucjami takimi jak Teatr im. St.I. Witkiewicza w Zakopanem, Teatrem Komedia we Wrocławiu Instytutem Grotowskiego, Teatrem AST Wrocław, Akademią Muzyczną we Wrocławiu oraz PWSFTviT. Zdobyła nominacje w kategorii production design na międzynarodowym festiwalu 20'CineMapua filmów krótkometrażowych. Prywatnie fanka mody i oryginalnego obuwia.

Dżesika Zemsta – artystka wizualna i projektantka, kolekcjonerka perełek z odzysku. Każdy projekt dla niej to głębsze zanurzenie się w dziedzinę sztuki, w której doświadczenie jest równie ważne jak ekspresja. Choć czasem zdarza się schować w kątach prokrastynacji, to jest to również czas spokoju i zastanowienia nad tym, co naprawdę chce przekazać poprzez swoje dzieła. To w tych chwilach ciszy rodzą się najbardziej znaczące projekty. Największą miłością darzy teatr, jego elementów poszukuje w każdej innej dziedzinie sztuki. W jej przekonaniu tworzenie jest poszukiwaniem alternatywnego języka do przekazania informacji mocno nacechowanych emocjami. W ten sposób sztuka staje się polem dla komunikacji, przestrzenią mediowania ważnych dla artysty treści.

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na wydziale Malarstwa i Rzeźby, kierunku Mediacja Sztuki w roku 2014 oraz absolwentka Scenografii w roku 2023, wydziału Architektury Wnętrz, Wzornictwa i Scenografii. Pracowała przy wielu spektaklach, a mianowicie „American Dream” reż. Maciej Masztalski, „Złe zabawy”, reż. Dudy Paivy, „Antygona, konflikt pokoleń”, reż. Arkadiusz Klucznik czy „Escape Room”, reż. Arkadiusz Buszko itd. Brała udział w wielu projektach w kraju i za granicą („Smak koloru” JKK-Jaipur, Jawahar KalaKendra w Indiach, „Sentymenty” Dżesika Zemsta, Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego, Teatrem Muzycznym Capitol, Akademia Sztuk Teatralnych we Wrocławiu, MOK Guido w Zabrzu itd.). Wielokrotnie miała szansę reżyserować działania performatywne, jak i prowadzić warsztaty plastyczne, scenograficzne w różnych grupach wiekowych.