KONDYCJA

Zapraszamy na wernisaż wystawy, który odbędzie się w galerii EXIT 7 października o godz. 19:00.

U podstaw nowoczesnej wizji świata, o jakim opowiadają autorzy „Kondycji”, leży ambiwalencja. Nie jest to z pewnością najlepsza kategoria, bo niestabilna, labilna, chwiejna i niezależna. Trudno zaakceptować tezę, że tworzymy wartość niestabilną świata, a jednocześnie wymagamy od niego i siebie nawzajem – stabilności i porządku. W podejściu do ambiwalentnego obrazu i charakteru świata (i o tym w dobitny sposób mówią artyści), dominuje próba obejścia lub zbagatelizowania problemu. Tylko nieliczni zdają się problem dostrzegać i go nazywać.

W pracach artystów, które zgromadzono na wystawie, widać bardzo wyraźny osąd nad rzeczywistością. Świat w narracjach artystycznych rozpada się z powodu odrzucenia tradycji lub automatycznego w podejściu, sposobu rozwiązywania układów społecznych, które od razu chcą się formułować na nowo. Widzimy to w pracach artystów polskich, ukraińskich i białoruskich. Widzimy na scenie politycznej w całej Europie. Nowa rzeczywistość, którą obserwujemy od kilku lat, jest jeszcze mocniej dotknięta walorem ambiwalencji. Na nowo muszą nauczyć się żyć nie tylko ludzie niedookreśleni, ale także po staremu zdeklarowani. 

Wybór formy i charakteru życia (jestestwa), jest nie tylko niełatwy, ale w obecnej sytuacji politycznej, także zagrożony śmiercią. Taka perspektywa rodzi refleksję, że narracje artystów „Kondycji”, dotykają kategorii deklaracji i poczucia powołania. Nad pracami unosi się duch misji, którą Paweł Jarodzki w 2021 roku, zamknął w zdaniu: „oni już wiedzą”. 

Wystawa w galerii „EXIT” odbywa się w ciekawych czasach – między – jak mógłby napisać Zygmunt Bauman – epoką wiary w etykę, a momentem, w którym do głosu dochodzi całkiem nowy paradygmat, uznany za zagrażający zachodniej kulturze. Oto czasy, w których teoretyczne rozważania, dotyczące zmian paradygmatów, zmieniły się w wydarzenia i wir wojenny, o jakim opowiadają bohaterki filmu „Voices” Ali Savashevic. Czasu już nie ma, zepsuł się lub zaciął się system do samoodtwarzania społecznego i politycznego ładu, a politolodzy i historycy, porównują dzisiejszą temperaturę do czasów sprzed I wojny światowej. Oto Rosja niczym monarchia austro-węgierska, chyli się ku upadkowi i wydaje ostatnie tchnienie.

Głównym komponentem wystawy jest motyw wojny i to nie tylko tej definiowanej jako wydarzenia zbrojne na wschodzie Europy, ale także rozumianej w nowoczesny, medialny sposób. Dochodzą do nas odgłosy walk wojennych, terrorystycznych, trollowskich, medialnych, w sugestywny sposób zarejestrowane w pracach Michała Sikorskiego, Krzysztofa Wałaszka czy Oleny Matoshniuk. 

Kuratorzy wystawy (Milena Lubach i Michał Sikorski), lokują duży potencjał w wieloznacznym i bogatym skojarzeniowo słowie „kondycja”, które opisuje charakter stanu aktualnego, być może utopijnie określanego mianem „obiektywnego”. Wydaje się być on opisem niezależnym, odnoszącym się do czegoś mocno wewnętrznego, a przecież językoznawcy i badacze podkreślają jego silny związek ze środowiskiem zewnętrznym. Kondycja to stan, jaki łączy nas z roślinami i zwierzętami, bytem powszechnym, ogólnym, można by powiedzieć „potocznym”. Nie ma w niej żadnej wzniosłości; jest niczym konstytucja i koniunktura. Istnieje na świecie, o czym warto pamiętać, również zła kondycja, kondycja niedostateczna i słaba, wskazująca, jak opisują ten stan biolodzy „różne formy, które powodują niejednorodne efekty”. Byłaby zatem kondycja zjawiskiem wspólnym, demokratycznym i tożsamym z ludzką egzystencją, przyklejoną niemal do skóry, mieszkania, twórczości czy pracy. Dobra kondycja – podobnie, jak zła – również przybiera różne formy, zdaje się jednak, że obsługuje ona wszelką żywotność, energiczność i sprawczość gatunku. W określeniach, takich jak: chybki, prędki, wartki, zwinny, żwawy, zamaszysty, hoży, szybki, widzimy i czujemy wręcz to tempo. Szybka taśma, zdrowy chów, sielankowy żywot. A jednak to po inny związek sięgnęli do „kondycji”, kuratorzy, starając się opisać ją w odniesieniu do stanu rzeczy.

Kuratorzy wystawy: Milena Lubach, Michał Sikorski

Tekst: Agnieszka Kłos

Artyści:

Sasha Bashinsky

Yuriy Biley

Zbiok Czajkowski

Karolina Freino

Agnieszka Kłos

Jerzy Kosałka

Milena Lubach

Olena Matoshniuk

Tomasz Opania

Wojciech Pukocz

Ala Savashevic

Michał Sikorski

Karolina Szymanowska

Krzysztof Wałaszek

Donata Wińska