Homuncultūra

W ostatnich latach jesteśmy świadkami rewolucji na polu możliwości algorytmów uczenia maszynowego. Modele sztucznej inteligencji są dzisiaj w stanie tworzyć dla nas hiperrealistyczne, w pełni przekonujące obrazy na podstawie wprowadzenia kilku haseł tekstowych. Wyszkolone na potężnych bazach danych dokonań artystycznych i kulturowych człowieka – są w stanie “wyśnić” swoim użytkownikom niesamowite interpretacje, często dorównujące poziomem sztuce tworzonej przez człowieka. Jednocześnie, w świecie nauki jesteśmy świadkami sporów na temat tego czy w niedługim czasie ludzkość nie stworzy samoświadomej, autonomicznej formy silnej sztucznej inteligencji.

Przyglądam się tym nowym narzędziom technologicznym z ogromnym zaciekawieniem i zaintrygowany również sięgam po ten “zaczarowany ołówek”. Dodatkowo zainspirowany wszystkimi napięciami pomiędzy człowiekiem, a wynalezioną przez niego technologią, rozważam różne scenariusze i kierunki przyszłości człowieczeństwa, tego organicznego jak i syntetycznego. Najróżniejsze formy tego człowieczeństwa uprawiam i hoduję za pomocą procesów generatywnych i uczenia maszynowego. Wynikiem tych działań jest Homuncultūra, czyli moja osobista, cyfrowa przestrzeń do badań, eksperymentowania i tworzenia.

Kuratorzy: Marta Raczek-Karcz, Katarzyna Wojtyga
Artysta: Paweł Puzio