Retrospektywna wystawa malarstwa prof. Tomasza Schwarza - zapraszamy na wernisaż do Galerii NEON w piątek 6 kwietnia o godz. 18:00.
wernisaż: 06.04.2018, godz.18.00 wystawa: 04.04-12.04.2018
Galeria NEON Centrum Sztuk Użytkowych. Centrum Innowacyjności
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
ul. Traugutta 19-21, Wrocław
kurator: Joanna Kaucz
współpraca kuratorska: Michał Pietrzak
dołącz do wydażenia na Facebooku
"Artyści urodzeni w 1955 roku zdaniem socjologów, zostali wtrąceni w kontekst dwóch przełomów politycznych, który nieodwracalnie wpłynął na ich biografię, wyznaczając im drogę niełatwych wyborów gatunkowych. Oto wielka polityka obcych mocarstw i państw wpływała bezpośrednio na biografię ludzi, którzy nie mieli lub nie chcieli mieć z nią do czynienia. Przełomowość pokolenia `55 w sztuce i kulturze polegała na artykulacji dwóch ważnych obszarów badawczych: związków przesiedlenia z pamięcią oraz indywidualnego doświadczenia komunizmu. (...)
Już choćby tylko pobieżne przyjrzenie się sylwetkom ludzi z pokolenia Schwarza, daje możliwość wglądu w grupę artystów i publicystów, która w twórczy sposób podeszła zarówno do oficjalnej historii, jak i własnej biografii. Jak napisała w swojej książce Markowska [1], pokolenie dzieci odwilży charakteryzowało swobodne podejście do historii i eksperymenty w kreowaniu własnej biografii. W pracach Tomasza Schwarza dominuje narracja zogniskowana wokół kategorii biografii, która znalazła swój najpełniejszy wyraz w temacie pejzażu. [2]
Podjęcie tematu pejzażu, który otacza człowieka, w czasach dwóch przełomów (1955 i 1989), kiedy na oczach ludzi rozgrywa się tak wielka historia, może się wydawać gestem redukcji i zaprzeczenia. A także wyborem strategii zmierzającej do niepełnej identyfikacji biograficznej artysty. Z punktu widzenia Schwarza operowanie mikroskalą i mikrohistorią daje jednak największą wolność twórczą, bo prowokuje podstawowe pytanie: dlaczego nie tyle coś jest, ale czego na płótnach tych nie ma.
Schwarz umieszcza swoje pejzaże na zewnątrz człowieka, choć wydają się one raczej zapisem czegoś abstrakcyjnego, w czym trudno wyrazić tożsamość i historię o człowieczeństwie. W wyborze form, konfrontacji miękkich kształtów z ostrymi, wykorzystywanej symbolice zaostrzonych piór, ołówków, haków, wskaźników, nacięć na korze drzew, możemy domyślić się działania cenzora, nauczyciela, przewodnika, leśnika, wodza, który być może niejednokrotnie pomylił się w ocenie historii i własnej biografii. Artysta wybrał pozornie neutralną przestrzeń, którą mógł skontrolować i odmierzyć za sprawą ludzkiej miary i oka, pozornie tylko, bo za pejzażem tym kryją się fascynujące opowieści o pokoleniu odwilży, czyli ludziach dokonujących stopniowego demontażu politycznego komunizmu po 1989 roku."
dr Agnieszka Kłos
[1] Anna Markowska, Dwa przełomy, s. 10.
[2] „Pejzaże, którym nie brakuje ekspresji", tak o obrazach Tomasza Schwarza napisała Kass w tekście zatytułowanym „W hołdzie Tomkowi". Zob. Kass, W hołdzie Tomkowi. Tomasz Schwarz 1955 / 2015. Malarstwo, http://schwarzmalarstwo.blogspot.com/, dostęp: 26.03.2018.
Tomasz Schwarz 1955 – 2015
Studiował na Wydziale Malarstwa Grafiki i Rzeźby w PWSSP we Wrocławiu. Dyplom z malarstwa otrzymał w pracowni prof. Zbigniewa Karpińskiego w 1980 roku. Uprawiał twórczość malarską, zajmował się także rysunkiem. Był laureatem nagród za prace malarskie, m.in. w Konkursie im. J. Spychalskiego w Poznaniu.
Uczestniczył w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Był profesorem w Katedrze Kształcenia Ogólnoplastycznego na Wydziale Ceramiki i Szkła, a następnie w Katedrze Malarstwa na Wydziale Malarstwa i Rzeźby w ASP we Wrocławiu. Środowisko twórcze charakteryzowało go jako człowieka skromnego, szczerego, bardzo oddanego pracy twórczej i dydaktycznej. Wychował wiele pokoleń malarzy.
Przyjaciele i najbliżsi podkreślali jego zainteresowanie kategorią światła i ciemności, które charakteryzowały według niego stan ducha i umysłu każdego malarza. Otaczającą rzeczywistość traktował jako pretekst do podjęcia twórczego dialogu, w którym za szczególnie ważne uważał elementy wyobraźni i wrażliwości estetycznej. Spełniał się twórczo w rozmowach o sztuce i pracy nad kilkoma płótnami równocześnie. Wielki fan muzyki Led Zeppelin i Deep Purple. Miłośnik natury, lasu i wrześniowych pejzaży, co znalazło odbicie w jego malarstwie. Lubił palić Marlboro i zbierać grzyby.
schwarzmalarstwo.blogspot.com
informacja: Michał Pietrzak
zamieściła: Joanna Kaucz
