Tkanina artystyczna. Wobec współczesności

Początkowo jedynie praktyczna, użytkowa, blisko naszego ciała i w przestrzeni naszych domostw. Towarzysząca nam w sferze publicznej. Następnie stała się również  formą dekoracyjną, zdobiła ściany i meble. Jednakże wciąż podrzędna, drugoplanowa, niesamodzielna. W końcu została uwolniona…

Droga ku ukonstytuowaniu się tkaniny artystycznej jako indywidualnego, nadrzędnego środka wyrazu artystycznego była długa, można stwierdzić, że także dość wyboista. Pominę wielowiekową tradycję (mającą swoje początki w V tysiącleciu przed naszą erą[1]), która stworzyła fundamenty pod (współczesną) tkaninę, przechodząc od razu do lat (w Polsce 50.[2]), szerzej – 60. XX wieku, kiedy to tzw. sztuka włókna (w rozumieniu art) zaprzestała być jedynie tą, za pomocą której były realizowane gobeliny z malarskich muster, a dzięki już słynnej wystawie w Lozannie, kiedy to nastąpił przełom, stała się samodzielną formą obrazowania i wyrazu. Według historycznych opracowań, zmiany zostały zapoczątkowane w 1961 roku. Wówczas wprowadzono (przy wsparciu dyrektorów muzeów oraz polityków lozańskich) przez CITAM (Centre International de la Tapisserie Ancienne et Moderne) kilka nowych reguł, które znacząco wpłynęły na charakter prac prezentowanych podczas pierwszej, zapewne jednej z najważniejszych – międzynarodowej wystawy tkaniny artystycznej. Od tego czasu wydarzyło się bardzo dużo. Odbyło się wiele wystaw i powstały liczne instytucje poświęcone tkaninie. Zapytajmy jak jest dziś….

Jak jest dziś po wielu rewolucyjnych zwrotach, dokąd zmierza, o czym mówi, jaki przekaz ze sobą niesie, co sobą wyraża? Czy współcześnie poprzez tkaninę artystyczną/unikatową możemy snuć historie przeszłości, przekazywać informacje, opowiadać o codzienności, przepowiadać przyszłość, mówić o niewygodnych, czasem trudnych tematach społecznych (w mikro i makro ujęciu) albo wyrażać sprzeciw analogicznie do protest songów?

Podobnie jak w ramach innych dziedzin sztuk plastycznych, także i w obszarze współczesnej tkaniny artystycznej/unikatowej aktualnie występują różne nurty, można wyodrębnić ścieżki twórcze czy badawcze. Wobec tego, w jaki sposób kształtuje się ona obecnie? Które wątki wysuwają się na pierwszy plan? Co dominuje na salonach najważniejszych pokazów, wystaw, konkursów contemporary textile oraz fiber art w Polsce i na świecie? Czy zagadnienia poruszane przez osoby artystyczne działające na polu sztuki włókna rezonują ze współczesnymi problemami świata?

Proponowane tematy/obszary:

1. Tkanina artystyczna jako obszar notacji wspólnotowych społecznych wspomnień i zagadnień.
2. Tkanina artystyczna w świecie technologii: BioTech Textile Art / Smart Textile Art.
3. Tkanina artystyczna jako forma aktywizmu.
4. Tkanina artystyczna w myśl eko.
5. Tkanina artystyczna w sferze współczesnej praktyki edukacyjnej.
6. Aktualne postawy twórcze, badawcze związane ze współczesną tkaniną artystyczną.

Zdając sobie sprawę z tego, jak aktualnie dynamicznie rozwijają i unikatowo rozgałęziają się poszczególne obszary związane ze współcześnie pojmowaną tkaniną artystyczną, jesteśmy otwarci także na teksty, które będą poruszać inną problematykę, jak również na teksty poświęcone wybranym postawom artystycznym oraz poszczególnym artyst(k)om.

Do nadsyłania artykułów zapraszamy badaczy_ki z różnych obszarów nauki, teoretyków_czki sztuki, kuratorów_ki czy artystów_ki.

Rozmiar tekstów: 20-40 tys. znaków ze spacjami.
Termin: 9 lipiec 2023 r.
E-mail: zeszyty.artystyczne@uap.edu.pl
Szczegółowe wytyczne redakcyjne dostępne pod adresem
Strona internetowa

[1] Stanisława Czyżykowska, Tkactwo Ręczne, (Warszawa: Wydawnictwo Watra, 1983), 13-16 oraz Irena Huml, Współczesna tkanina polska. (Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1989), 7-11

[2] Irena Huml, Współczesna tkanina polska. (Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1989), 26