PRACOWNIA OTWARTA Wydział Malarstwa i Rzeźby, Katedra Mediacji Sztuki ASP we Wrocławiu i GALERIA ENTROPIA zapraszają na pokazy i spotkania autorskie z Józefem Robakowskim
____________________
Józef Robakowski
Zapisy dokamerowe. Z archiwum Galerii Wymiany1.04.2015 | środa | godz.16.00
miejsce: Ośrodek Dokumentacji Sztuki ASP, Wrocław ul.Traugutta 19/21
koordynacja: Ewa Zarzycka, Marcin Mierzicki, Krzysztof Pachurka
Filmy składkowe
1.04.2015 | środa | godz.19.00
miejsce: Galeria Entropia ul.Rzeźnicza 4
koordynacja: Mariusz Jodko
____________________
[...] Specyficzna struktura filmów składkowych jest inspirowana formą wypracowaną w latach 30. przez wybitną artystkę Katarzynę Kobro. Z jej partytury łańcuchowej Robakowski zaczerpnął model postępowania w kompozycji filmowej. Jego pierwszy film ze strukturą w postaci łańcucha to „22x", zrealizowany przez studentów łódzkiej szkoły plastycznej w 1971 roku. Artysta rozdał im po 20 metrów nieprzezroczystej taśmy filmowej, a oni na tzw. zaliczenie wykonali na tych równych odcinkach działania artystyczne wizualno-dźwiękowe. Następnie te odcinki zostały sklejone w jeden film. Był to niewątpliwie gest prekursorski. Tę strukturę artysta przeniósł na kolejne filmy: „Zapis" (1972), „Żywa galeria" (1974/75), „Drzwi-okno-fotel" (1974), „Konstrukcja w procesie" (1982) i na pracę telewizyjną „Koncert dyletantów" (2006). [...]
źródło: www.labirynt.com
....................
[...] Neoawangardowe techniki asemblingowe (składkowe) wywodzące się z takich metodologii historycznej awangardy jak np. "wyborny trup", polegały na zbiorowej kreacji (czy też raczej racjonalnej konstrukcji) dzieła, poprzez złożenie (zestawienie) w jedną całość odrębnych, krótkich realizacji artystycznych stworzonych przez różnych autorów. Pojawienie się technik asemblingowych stanowiło odpowiedź na pluralizację postaw i strategii artystycznych dokonującą się na przełomie lat 60. i 70. Ich stosowanie wynikało z potrzeby skonstruowania "metodologii", która z jednej strony zapewni wszystkim radykalnie "różnym" zjawiskom artystycznym harmonijne współistnienie i uwarunkowany wzajemną ciekawością dialog. Z drugiej strony podejmie próbę ich zarchiwizowania i uporządkowania (dlatego struktura realizacji asemblingowych, złożonych z różnych heterogenicznych części, przyrównywana jest często do struktury muzeum, archiwum) [...]
Łukasz Ronduda Polskie filmy asemblingowe lat 70. [fragment]
źródło:http://csw.art.pl/archfilm/polasembling.html
____________________
Józef Robakowski, jeden z najważniejszych polskich przedstawicieli sztuki video, artysta, historyk sztuki, autor filmów, cykli fotograficznych, zapisów video, rysunków, instalacji, obiektów, projektów konceptualnych, także tekstów krytycznych i wydawnictw ulotnych oraz inicjator wielu ważnych zdarzeń i multimedialnych akcji artystycznych. Sztukę pojmuje przede wszystkim jako zapis i uwalnianie energii. Wypowiada się za pomocą różnych środków i wielu mediów.
Ur. 1939 w Poznaniu; studiował historię sztuki i muzealnictwo na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu oraz na Wydziale Operatorskim PWSFTViT w Łodzi. Wykładowca w PWSFTViT w Łodzi w latach 1970-1981 i od 1995 do dziś. Współzałożyciel grup artystycznych podejmujących eksperymentalne działania, m.in.: OKO (1960), STKF PĘTLA(1960-1966), ZERO-61 (1961-1969), KRĄG (1965-1967), a także powołanego w Łodzi w 1970 roku zespołu pn. WARSZTAT FORMY FILMOWEJ oraz Telewizyjnej Grupy Twórczej Stacja Ł. Aktywny uczestnik KULTURY ZRZUTY, podziemnego życia artystycznego w stanie wojennym. Od 1978 prowadzi prywatną Galerię Wymiany. Prace prezentowane na licznych wystawach i festiwalach w kraju i za granicą oraz w kolekcjach muzealnych.
_____________
www.entropia.art.pl
fb: https://www.facebook.com/events/1608612719351144/
info: Ewa Zarzycka; zamieścił: Tomasz Niedziółka
