Wystawa indywidualna
Anna Kołodziejczyk
Co wyrasta z ruin
Muzeum Miejskie Wrocławia, Stary Ratusz
21 maja – 11 lipca 2021
Kuratorka wystawy: Ewa Pluta
Anna Kołodziejczyk od wielu lat realizuje malarski cykl Obraz zniszczeń, który odnosi się do procesu niszczenia tkanki architektury i urbanistyki zarówno w procesie naturalnej degradacji jak i gwałtownych aktów destrukcji będących m.in. skutkiem działań wojennych. Szczególne miejsce w poszukiwaniach tematycznych artystki zajmuje Wrocław, który dzięki swojej historii stał się główną inspiracją i punktem wyjścia do przemyśleń dotyczących natury miasta i zmienności jego architektonicznej substancji.
Architektura jest sztuką definiowaną poprzez swoją funkcję, której jej odwrotność - ruina, z oczywistych powodów nie spełnia. Tym co Annę Kołodziejczyk interesuje najbardziej jest niejasny status ruin, także tych współczesnych, które nie są architekturą, lecz jej pozostałością przeobrażającą się w czasie i podlegającą kolejnym fazom niszczenia, a każdy z tych etapów buduje odrębną jakość. Opracowane malarsko wnętrza i fasady budynków stanowią swego rodzaju encyklopedię minionych stylów architektonicznych, której hasła przyjmują materialną formę. Jest to prezentacja elementów pojawiających się w architekturze i wszędzie na świecie spełniających tę samą funkcję, lecz różniących się materiałem, formą i estetyką, zaś „eksponatami" są tutaj najważniejsze części strukturalne architektury, takie jak podłogi, ściany, sufity, korytarze etc.
W pracach Anny Kołodziejczyk ważne są także refleksje dotyczące wpływu architektury i wzornictwa na psychiczną kondycję człowieka. Powtarzając za Alainem de Bottonem budynki rozprawiają o demokracji lub arystokracji, o otwartości bądź arogancji, o sympatii dla przyszłości lub tęsknocie za przeszłością. Cykl Co wyrasta z ruin zdaje się zadawać pytanie także o to czy zabytkowa architektura ze swoimi efektownymi wnętrzami, stanowi wciąż właściwą scenografię dla potrzeb współczesnego życia. Malarstwo Anny Kołodziejczyk mimo, że opowiada o destrukcji jest dekoracyjne, a nawet na swój sposób eleganckie. Architektura jest tu potraktowana jako rodzaj ornamentu, konstrukcja architektoniczna ze swoją linearnością wpisuje się w myślenie autorki o formalnej stronie obrazu, zdominowanej przez geometrię, jej ostrość i przestrzenność.
Wystawa prezentowana jest w Starym Ratuszu - miejscu symbolicznym, najważniejszym wrocławskim budynku. Paradoksalnie, mimo swojego położenia i znaczenia, nie legł on w gruzach nawet w trakcie działań wojennych w 1945 rok. Fotografie z tego okresu, ukazujące niemal nietknięty Stary Ratusz na tle wielkiego morza architektonicznych ruin, stały się jednymi z najczęściej pokazywanych dokumentów tego czasu, z całą mocą obrazujących dramatyczne przeobrażenie miast będące efektem ludzkiej działalności.
zamieścił: as.Piotr Saul
info: ad. Anna Kołodziejczyk
foto: ad. Anna Kołodziejczyk
