Głęboka woda / Deep water

Tytuł "Głęboka Woda / Deep Water" odwołuje się do wielu skojarzeń i metaforycznego potraktowania wody (głębi) jako rezerwuaru podświadomości (Böckmann, May), wewnętrznej podróży (Barthel), źródeł własnej sztuki (Grobel). Odnosi się również do zwyczajowego, potocznego znaczenia – skoku na przysłowiową głęboką wodę, czyli zaryzykowania czegoś, na co nie jest się do końca przygotowanym. Przed takimi wyzwaniami stawia nas rzeczywistość w odniesieniu do obowiązujących narracji historycznych (Freino), rozmycia się granic między światem wirtualnym a rzeczywistym (Szymanowska), czy dwuznacznych wyborów człowieka (Bujak).

Polsko-niemiecka wystawa "Głęboka woda / Deep Water" jest kontynuacją wspólnego projektu, zainicjowanego przez artystki z Niemiec. Jego pierwszą odsłonę po tytułem "TIGHT" można było zobaczyć w 2021 roku w Galerie Kunstgehause w Dreźnie. Do wrocławskiej edycji autorki stworzyły częściowo nowe prace, których premierowa odsłona nastąpi w galerii Geppart ASP Wrocław.

Zaprezentowane na wystawie realizacje, choć należą do różnych obszarów sztuki, dotyczą wspólnej płaszczyzny, jaką jest odpowiedzialność człowieka za otoczenie i rzeczywistość, przez niego kształtowaną. Współodczuwanie i wrażliwość na kryzys migracyjny narastający na granicy z Białorusią materializują się w najnowszej pracy Karoliny Freino („Lament”). W rzeźbach Anny Bujak („Serbia, aż po Tokio”) motywem przewodnim jest siła wojny niosąca spustoszenia, bez względu na okoliczności, w których się toczy. Instalacja Karoliny Szymanowskiej („Eye it, Try it, Buy it”), nawiązująca do amerykańskich haseł reklamowych Chevroleta z 1940 roku, dotyczy uwikłania w kulturę konsumpcji opartą o logikę nieustannego wzrostu i technologicznego postępu, szybkim obrocie towarów, tymczasowości przedsięwzięć i drenażu zasobów naturalnych. Aspekty ekologiczne wybrzmiewają w rysunkach i obiektach znajdujących się na pograniczu dyscyplin sztuki autorstwa Moniki Grobel, w których zawarta została niszczycielska działalność człowieka wobec samego siebie i świata natury. W fotografiach i fotograficznych kolażach Constanze Böckmann główną bohaterką jest głęboka woda – tajemniczy i nieprzystępny bezkres, ocean–żywioł, w którym drzemią podstawowe, życiodajne siły, ale który też pada ofiarą grabieżczej gospodarki człowieka, zgodnej z imperatywem ciągłego cywilizacyjnego wzrostu. Z pracami fotograficznymi współistnieje poezja wizualna Böckmann, wirusująca przestrzeń galerii. Nina May i Majna Barthel odwołują się do intuicji, percepcji świata wymykającej się logicznym rygorom. Nina May kreuje surrealne kolaże, w których figuracja łączy się abstrakcją, tworząc przestrzenie wyobraźni. W jednej z serii powtarzającym się motywem jest postać kobieca, która skupia w sobie klisze kobiecości – kobieta-lalka, poddana zostaje dyktatowi zmysłów. Manja Barthel zaprasza widza do zanurzenia się w obrazie pojmowanym jako autonomiczna przestrzeń wykreowana drogą eksperymentu. Istotą jej realizacji jest proces twórczy, zagadnienie percepcji wzrokowej, dostępności na polu sztuki świata przedstawionego i świata idei, dochodzenie do finalnego kształtu dzieła.

Uczestniczki: Manja Barthel, Constanze Böckmann, Anna Bujak, Karolina Freino, Monika Grobel, Nina May, Karolina Szymanowska.
Kuratorka: Patrycja Sikora
Organizatorzy: Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta