Cisza i gniew - wystawa pedagogów Wydziału Sztuk Pięknych ASP w Łodzi

Zapraszamy na wernisaż, który odbędzie się 17 listopada o godz. 14:00.

Tytuł wystawy z jednej strony odnosi się do stanu materii, a z drugiej – do stanu emocjonalnego. Wybór „ciszy” oraz „gniewu”, wraz z ich ładunkiem odmiennych konotacji emocjonalnych, nadaje silnie opozycyjny charakter takiemu zestawieniu. Nawiązuje tym do koncepcji przeciwstawnych, lecz uzupełniających się metafizycznych sił. Wystawa „Cisza i gniew” docieka wizualnego określenia związanych z tematem skojarzeń, a także jest próbą odpowiedzi na pytanie, na ile sztuka, jako mieszanina emocji i materii, ma synergiczną zdolność jednoczenia się wokół tak zdefiniowanych biegunów.

Wizja ciszy musi się zmierzyć z jej powszechną definicją jako stanem braku dźwięku lub – szerzej – braku czegokolwiek. Tymczasem ten utopijny stan, odwołując się do zjawiska synestezji, może być podkreślony właśnie za pomocą obrazu. Na wystawie „cisza” jest reprezentowana przez prace o kontemplacyjnym charakterze. Znajdziemy tu opowiedziane światłem i kolorem emocje związane ze spokojem, równowagą i przeżyciem metafizycznym. Metaforyczne odniesienia prac kierują myśli w stronę przemijania, marzeń i nieidentyfikowalnych przestrzeni sięgających w głąb wyobraźni twórcy.

Cisza wydaje się swego rodzaju pragnieniem, którego realizacja ma niestety swoją cenę. Mówią o tym związane z nią choćby powszechnie używane związki frazeologiczne. W zasadzie jest ona często tylko zapowiedzią lub skutkiem. Sielankę oddawania się spokojnej kontemplacji zakłóca więc druga część wystawy, gdzie „gniew” wyraźnie konotuje z agresją, chce być dynamiczny, głośny i brutalny, a nawet zwierzęcy. Mamy tu odniesienia do świata polityki, religii czy zupełnie aktualnych wydarzeń. Gniew to reakcja przebiegająca w czasie i ma to swój wyraz m.in. w wyraźnej dominacji prac video w tej części ekspozycji. Nawet jeśli przyjmuje wizerunek nieruchomego obrazu lub rzeźby, to nie sposób nie odczuć silnych wibracji płynących z ich ekspresyjnej formy czy zbuntowanej treści.

Opozycyjne zestawienia nie tylko mają energię konsolidującą wokół poszczególnych biegunów. Tworzą też przestrzeń pomiędzy nimi samymi. To tutaj jest miejsce na niejednoznaczne lub dychotomiczne ujęcie problemu, gdzie „cisza” i „gniew” tworzą mieszaninę i wzajemnie się uzupełniają.

Artyści biorący udział w wystawie:

Janusz Antoszczyk, Ewa Bloom-Kwiatkowska, Dagmara Bugaj, Aleksandra Chciuk, Jarosław Chrabąszcz, Artur Chrzanowski, Małgorzata Dobrzyniecka-Kojder, Przemysław Druszcz, Jacek Galewski, Aleksandra Gieraga, Małgorzata Górska-Ogórek, Tomasz Kawełczyk, Katarzyna Kozyra, Izabela Krześlak, Wojciech Leder, Łukasz Leszczyński, Jarosław Lewera, Jakub Łączny, Tomasz Matuszak, Michał Matysiak, Tomasz Musiał, Zbigniew Nowicki, Krzysztof Ostrowski, Michał Rybiński, Dominika Sadowska, Marek Sak, Rafał Sobiczewski, Piotr Stachlewski, Wawrzyniec Strzemieczny, Joanna Trzcińska, Przemysław Wachowski, Jan Wasiński.

Kurator: Tomasz Musiał