VIII Pracownia Rysunku
Program i cel
Program Pracowni ma na celu rozwijanie twórczej, indywidualnej postawy artystycznej poprzez kształcenie wrażliwości, umiejętności i świadomości plastycznej. Rysunek rozumiany jest jako samodzielna dyscyplina artystyczna, a także jako punkt wyjścia i podstawa dla różnych dziedzin twórczości plastycznej. Kształcenie związane jest ze zdobywaniem wiedzy plastycznej, nabywaniem rozmaitych umiejętności i doświadczeń warsztatowych, w dalszej kolejności z realizowaniem własnych idei rysunkowych, uwzględniających kontekst historii sztuki oraz sztukę współczesną.
Kształcenie odbywa się w szerokim zakresie poprzez stopniowanie problemów rysunkowych na drodze od studiowania natury i jej syntetyzowania do abstrahowania od niej i tworzenia własnych idei. Sesja rysunkowa z modelem w ciągu jednego dnia składa się zazwyczaj z godzinnej części szkicowej oraz z kilkugodzinnej części studyjnej. W każdym semestrze obowiązuje też wykonanie określonego zadania semestralnego. Studenci zachęcani są do poznawania i stosowania różnych technik, a także do eksperymentowania w tym zakresie, zwłaszcza w pracach domowych.
Warunki zapisu
Kontakt z prowadzącym poprzedzony wymaganymi zgodami na zmianę pracowni, prezentacja porfolio.
Materiały dydaktyczne
- Karel Teissig, Techniki Rysunku, Warszawa 1982
- José Parramón i Muntsa Galbó, Perspektywa w rysunku i malarstwie, Warszawa 1993
- Jenö Barcsay, Anatomie für Künstler, Budapest, cop. 1981
- Rudolf Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, Gdańsk 2005
- Heinrich Wölfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki, Gdańsk 2017
