VII Pracownia Malarstwa

Pracownia Dyplomująca

Celem zajęć realizowanych w pracowni jest budowanie świadomej postawy malarskiej, przy czym szczególny nacisk położony jest na relację studenta – autora, z rzeczywistością - nowoczesnością, którą należy nieustannie redefiniować i aktualizować o niej wiedzę.

Poza oczywistym i niezbywalnym potraktowaniem jako punktu wyjścia w pracy malarskiej, badawczego, analitycznego, a nawet medytacyjnego studium klasycznych motywów takich jak martwa natura czy pejzaż, ważne jest też uczestniczenie w procesie bieżących, dynamicznych przemian.

Środowisko naturalne współczesnego malarza to także Internet, który stał się najbardziej uczęszczaną przestrzenią życia codziennego. Wszelkie „plenery" i artystyczne kwerendy mają dziś miejsce właśnie tam. Zakres inspiracji jest tu nieograniczony pod względem dostępności treści i impulsów. W praktyce oznacza to swobodne wykorzystywanie wizualnej biblioteki istniejących obrazów i dostęp do rzeczywistości zapośredniczonej przez różnego rodzaju archiwa. Internet jest nośnikiem palących problemów do rozwiązania, na które chce lub musi reagować świat sztuki, a malarz zadaje sobie, a w konsekwencji także swoim odbiorcom, następujące pytanie: na ile dystans, albo przeciwnie, nadmierne pożądanie artefaktów współczesnego życia, przekładają się na kondycję psychiczną człowieka.

Uwikłania twórcy w mechanizmy, już nie tyle kultury masowej, co stylu życia, znacznie bardziej niż kiedyś, zagrażają ideałom tworzenia. Program pracowni stara się wzmacniać przekonanie, że sztuka wtedy może mieć wpływ na rzeczywistość, jeśli ma całkowitą autonomię, rozumianą jako możliwość stawiania celów samej sobie. Kiedy artyści sami wybierają swój temat i obszar poszukiwań, często tworząc idee, które nie zaistniały wcześniej w rzeczywistości.

Ideałem mocy twórczej jest mechanizm, w którym artysta zamiast reprodukować, kumuluje obrazy a następnie „tłumaczy" je na użytek odbiorców, otwierając nowe pola widzenia. Malarstwo nie jest tylko łatwo identyfikowalnym obiektem wizualnym. Wprawdzie nie zawsze jest ono w stanie precyzyjnie opowiadać i definiować świat, na podobieństwo fotografii, która jest pragmatycznie wiarygodna, ale poprzez swoją emocjonalność jest w stanie tworzyć nowe relacje między ludźmi albo pobudzać do zmiany te, które już istnieją. W sztuce bowiem chodzi przede wszystkim o szczerość, która zdarza się, idzie w parze z oryginalnością.

Metody pracy

Najważniejszym aspektem w pracy malarskiej jest spójne połączenie wybranego tematu z warsztatową biegłością - metoda pracy polega więc na utrwalaniu przekonania, że obraz widziany z daleka, ujawnia swój sens i przekaz, a także podstawowy zestaw cech formalnych, ale jednocześnie stanowi ledwie zapowiedź jakości swojej materii. Dopiero bliski ogląd dzieła malarskiego, kiedy można śledzić jego strukturę i w nią wnikać, przesądza ostatecznie o jego wartości. To moment kulminacyjny i krytyczny dla każdego typu malarstwa, nie wyłączając żadnej z ekspresji, kiedy widz osiąga bliski kontakt z metodą budowania obrazu, bada jego cząstki składowe, można powiedzieć, że znajduje się w jego jądrze i doświadcza jego najgłębszych warstw.

Świadomość specyfiki malarstwa jako dyscypliny jest nabywana w pracowni zarówno poprzez pracę studyjną jak i w oparciu o prace domowe. Jednym z najważniejszych aspektów programu Pracowni 112 jest realizacja specjalnie skonstruowanych zadań semestralnych, których opracowanie wymaga dodatkowych studiów i kwerend z obszaru historii sztuki, literatury, nauki, filozofii, etc. Zadania te podlegają regularnym przeglądom i korektom na wszystkich etapach prowadzenia projektu, jego ostateczna prezentacja jest traktowana jak indywidualny pokaz dzieła/wystawy, co ma na celu przygotowanie do pracy w przyszłości w warunkach galeryjnych i instytucjonalnych.

Z uwagi na doświadczenia kuratorskie prowadzącej pracownię, dr Anny Kołodziejczyk, poszerzanie możliwości realizacyjnych odbywa się dodatkowo poprzez uczestnictwo w plenerach i wystawach, programach rezydencyjnych, konkursach na realizacje artystyczne kierowanych do młodych artystów. 

Kryteria oceny

Ocena końcowa dokonywana jest w oparciu o publiczny przegląd prac, z uwzględnieniem aktywności na zajęciach, uczestnictwa w przeglądach roboczych i realizację zadania semestralnego.