Karolina Freino. Urodzona w 1978 roku. Studia w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (rzeźba), Edinburgh College of Art (School of Sculpture) i Uniwersytecie Bauhausu w Weimarze (MFA Sztuka Publiczna i Nowe Strategie Artystyczne). W latach 2014-17 zrealizowała przewód doktorski (Wydział Sztuki Mediów ASP w Warszawie/Wydział Rzeźby i Intermediów ASP w Gdańsku). W 2025 roku uzyskała stopień doktory habilitowanej (ASP we Wrocławiu). Zrealizowała szereg działań w przestrzeniach publicznych, wystaw indywidualnych i zbiorowych w  kraju i zagranicą. Stypendystka m.in. Alfred Töpfer Stiftung i Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Działa na styku wielu mediów, głównie w sferze publicznej. Jej praktyka artystyczna jest silnie zakorzeniona w danym kontekście, pracy z miejscem (site), jego fizyczną, polityczną, społeczną czy mentalną emanacją, jak również zapisaną w nim pamięcią. Narracje swoich prac często wpisuje w niematerialną sieć relacji, obiegu informacji, zbiorowych symboli i wyobrażeń.

Najważniejsze osiągnięcia

1. 2024, vanishing structures. Politics of Disappearance, wystawa zbiorowa, Kunsthalle Exnergasse, Wiedeń, Austria
2. 2022, Wszystko znajome postacie, wystawa indywidualna, Studio BWA, Wrocław
3. 2020, Strajk!, instalacja w przestrzeni publicznej, w ramach POCHEN Biennale Preis der Zukunft, Chemnitz, Niemcy
4. 2017, Confluence. The Monument to Emma Goldman, instalacja w przestrzeni publicznej, w ramach 11th Kaunas Biennial, (Im)possibility of a monument: There and not there, Kowno, Litwa
5. 2015, Dzikie pola. Historia awangardowego Wrocławia, wystawa zbiorowa, Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa

Język w jakim prowadzone będzie seminarium

polski, angielski

Charakterystyka projektów i badań, w które ma zostać włączony doktorant, w tym oczekiwane kompetencje praktyczne i teoretyczne doktoranta

Intermedialne działania w sferze publicznej, osadzone w szerszym kontekście społecznym, politycznym, historycznym czy materialnym. Sztuka wynikająca z przyjęcia świadomego i krytycznego podejścia do rzeczywistości wokół, aktualnych zjawisk i relacji społecznych, obiegu medialnego, narracji symbolicznych i historycznych, jak również dyskursów pola sztuki i kultury. Imperatyw formułowania własnego głosu w sferze publicznej za pomocą języka i narzędzi sztuki. Operowanie współczesnymi strategiami artystycznymi, postawa badawcza, silny komponent koncepcyjny, otwartość na eksperyment.

Charakterystyka współpracy dydaktycznej doktoranta z promotorem

Współpraca będzie miała na celu wsparcie doktoranta_ki w rozwijaniu własnych zainteresowań i drogi twórczej, oparta będzie na dialogu i wzajemnych inspiracjach.

Istotne będą: aktywność w podejmowaniu intermedialnych działań artystycznych; rozwijanie odpowiedzialności i wysokiej świadomość celów, używanych środków i efektów działalności artystycznej; doskonalenie umiejętność prowadzenia badań, realizacji prac oraz ich opisywania i dokumentacji; elastyczność w dobieraniu formy (medium) adekwatnej do koncepcji prac; otwartość na współpracę z innymi osobami i podmiotami, również spoza pola sztuki; motywacja do rozwoju.