I Pracownia Malarstwa

Pracownia Dyplomująca

Celem kursu realizowanego w pracowni jest zapewnienie wykonawczej biegłości i pobudzenie intelektualne studentów, służące świadomemu formułowaniu oryginalnych zamierzeń, a następnie ich realizacji w formie intrygującej dla odbiorców. Szczególny nacisk położony jest na relację rzeczywistości dostępnej zmysłowo z abstrakcyjną spekulacją.

Sztuka może być traktowana jako narzędzie służące odnawianiu i pogłębianiu naszego stosunku do rzeczywistości, zarówno w sensie szeroko rozumianych procesów jakie w niej zachodzą, jak i w odniesieniu do pozornie prozaicznych zjawisk z najbliższego otoczenia. Podstawą twórczości wizualnej jest wnikliwa analiza doznań i ich związków z obrazem, zarówno na etapie powstawania, jak i odbioru. Obok zabiegów świadomych, znaczną część tej analizy pochłania to, co z farbą i strukturą przedstawienia dzieje się poza bezpośrednią kontrolą autora. Umiejętne wykorzystanie przypadkowych efektów malarskich bywa kluczowe dla jakości realizacji, a jej zależność od materialnych właściwości obrazu determinuje maksymalne dopasowywanie użytych środków do oczekiwanych celów, zarówno ich szczególne wyrafinowanie, jak też odważne uproszczenie w zależności od pożądanego efektu.

Wysoką świadomość specyficznych dla malarstwa jako dyscypliny artystycznej cech oraz swobodę warsztatową pozwalającą na kreację spójnych formalnie i dojrzałych myślowo dzieł student zdobywa uczestnicząc w obowiązkowych ćwiczeniach w pracowni i prowadząc własne poszukiwania podlegające konsultacjom, korektom i przeglądom okresowym.

Studenci traktowani są indywidualnie, z uwzględnieniem ich predyspozycji manualnych i zainteresowań intelektualnych, a korekty mają na celu zrównoważenie rozwoju artystycznego i intelektualnego. Realizacje powstające w ramach zajęć obowiązkowych opierają się głównie o modele, rekwizyty i aranżacje dostępne w pracowni. Konsultacje indywidualne obejmują prace domowe - samodzielnie wykonywane realizacje rozwijające predyspozycje intelektualne i wykonawcze studenta, które na starszych latach nabierają cech zamkniętego projektu o walorach oryginalności wizji i wykonania, dowodząc samodzielności i świadomości studenta.

Poszerzanie możliwości realizacyjnych odbywa się dodatkowo poprzez uczestnictwo w plenerach, wystawach i wyjazdach naukowo-badawczych, a także studia nad paralelnymi zjawiskami w kulturze i lekturę ( np. Kazimierz Malewicz „Świat bezprzedmiotowy", David Freedberg „Potęga wizerunku", Jurgis Baltrusaitis „Anamorfozy", Michelle Houellebecq „Mapa i terytorium").

Ocena końcowa dokonywana jest w oparciu o otwarty przegląd prac, z uwzględnieniem aktywności na zajęciach i uczestnictwa w przeglądach roboczych.