Uroczystości pogrzebowe odbędą się na Cmentarzu Osobowickim w poniedziałek, 3 lutego 2020 roku o godz. 13.20.
Z ogromnym żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci profesora Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego,
niezwykłego człowieka,
wspaniałego przyjaciela,
wybitnego malarza i pedagoga,
ucznia Eugeniusza Gepperta,
byłego rektora naszej uczelni.
Rodzinie i bliskim Zmarłego składamy wyrazy głębokiego współczucia
Rektor i Senat oraz pracownicy i studenci Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
***
„Kontemplujmy to, posiadające przestrzeń do interpretacji, malarstwo. Nauczmy się z tych obrazów szczęścia.
Dopóki malujemy, niechby do końca, jesteśmy zwycięzcami. A później, gdy zapadnie bezkresna cisza i nieskończony błękit, pozostają obrazy. Zwycięskie."
Paweł Lewandowski – Palle, Andrzej Klimczak – Dobrzaniecki – Próba retrospektywy, Bydgoszcz 2016
Andrzej Klimczak – Dobrzaniecki urodził się 19 maja 1946 w Prudniku na Opolszczyźnie.
W latach 1965-1971 studiował malarstwo we wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) w pracowni prof. Eugeniusza Gepperta. Studia ukończył w 1971 r. dyplomem z wyróżnieniem i od razu po nim podjął pracę w macierzystej uczelni. Przeszedł wszystkie szczeble akademickiej kariery: od asystenta do stanowiska profesora. W latach 1990 – 1993 pełnił funkcję rektora wrocławskiej PWSSP. Tytuł naukowy profesora uzyskał w roku 1994.
Bezpośrednio po dyplomie został asystentem prof. Eugeniusza Gepperta, a następnie prof. Stanisława Rodzińskiego. W roku 1993 objął prowadzenie dyplomującej pracowni malarstwa. W latach 1996 – 2010 równolegle prowadził dyplomującą pracownię malarstwa i rysunku na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Oprócz zajęć dydaktycznych wynikających z bezpośrednich obowiązków etatowych, przez wiele lat pełnił wiele innych funkcji: był organizatorem, współorganizatorem i opiekunem plenerów studenckich, wystaw poplenerowych, a także zbiorowych i indywidualnych prezentacji dorobku swoich studentów. Organizował, współorganizował i był kuratorem ważnych uczelnianych wystaw oraz około 80 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą.
Był autorem 118 recenzji w postępowaniach o stopnie i tytuł naukowy, m.in. 45. profesorskich i 3 recenzji w doktoratach Honoris Causa.
Za swoją twórczość wielokrotnie otrzymywał wyróżnienia i nagrody m.in.: Indywidualną Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki w 1988 r. i 1993 r., nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa narodowego w 2017 r., Premiere Palette d'Or du 27e Festival International de la Peinture 1995 w Cagnes-sur-Mer (Francja), Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis" w 2015 r.
W 2011 r. został odznaczony Medalem "Niezłomni" dolnośląskiej Solidarności.
Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych, publicznych i muzealnych w kraju i poza Polską.
Od 1971 roku nieprzerwanie był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków w Okręgu Wrocławskim, gdzie w latach 1976 – 1980 pełnił funkcję członka Zarządu Okręgu.
