![](/sites/default/files/archiwum/images/81903233_0.jpg)
tak było na wernisażu Jany w BWA SiC
Jana Mihulovà średnie wykształcenie zdobyła w słynnym ośrodku czeskiego szklarstwa- Kamienickim Szenowie. Studia kontynuowała w PWSSP we Wrocławiu, dzisiejszej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta, uzyskując w 1977 roku dyplom w pracowni profesora Zbigniewa Horbowego i profesora Ludwika Kiczury.
Na proces kształtowania estetyki twórczej Jany Mihulovej wpłynęło wyjątkowe doświadczenie jakim było połączenie czeskiego i polskiego szkolnictwa artystycznego.
Prace Jany Mihulovej choć wydają się być skończonymi i zamkniętymi całościami, dzięki swej wielobarwnej wewnętrznej strukturze otwierają nieskończone pole interpretacji i mnożących się znaczeń. Inspiracja dla Jany Mihulovej jest głównie przyroda- Góry Izerskie oraz Góry Orlickie skąd pochodzi. To umiłowanie naturalnej harmonii gór przywodzi także na myśl starożytne, celtyckie kulty sił natury, co w dzisiejszym racjonalnym i skomercjalizowanym świecie może się wydawać swoista ucieczką od rzeczywistości. Jeśli jednak spojrzymy na to z drugiej strony- ów kult natury staje się bodźcem do poszukiwania zapomnianych ścieżek sensu życia, a zarazem wyzwaniem do znalezienia nowych form artystycznej ekspresji. (Oldřich Palata)
Wystawa do 7 maja.
N.A.