Mediacja Sztuki i dyplom z wyróżnieniem!

Praca magisterska Barbary Włoszczyk to przykład wyśmienicie przemyślanego i zrealizowanego - wielowarstwowego projektu o charakterystycznym na Kierunku Mediacji Sztuki podejściu do miejsca, czasu, uczestników i odbiorców projektu twórczego.

Praca dyplomowa składa się z części artystycznej [film, słuchowisko performatywne], projektu kuratorskiego z uwzględnieniem dostępności dla osób ze specjalnymi potrzebami oraz warsztatów twórczych, które opisane zostały w obszernej pracy zrecenzowanej przez dr Danielę Tagowską: 

"Praca w dużym stopniu stanowi nowatorskie ujęcie problemu, szczególnie ze względu na walory artystyczne, głęboko osobisty aspekt oraz wielowymiarowe podejście do nietypowej przestrzeni wystawienniczej, której oddziaływanie społeczne zostało poszerzone poprzez liczne działania skoncentrowane wokół projektu. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na wysoką jakość i nowatorski charakter materiałów graficznych towarzyszących projektowi, a prezentowanych w pracy. Ciekawym apendyksem do pracy jest program hipotetycznych, rozbudowanych działań o charakterze sympozjalnym, który powstał w ramach zajęć Projekty Kuratorskie [...] Artystka podzieliła przestrzeń wystawy – domu nieżyjących już dziadków, na trzy strefy odnoszące się do freudowskiego schematu podziału osobowości na id, ego i super ego. Sfera id, czyli podświadomości, popędów, irracjonalnych lęków reprezentowana jest przez przestrzeń piwnicy, gdzie Barbara umieściła słuchowisko Birds are Bitches oraz nagranie audiowizualne Nie przestaję spadać. Freudowskie superego dyplomantka metaforycznie porównała do drugiego piętra domu jednorodzinnego w kontekście jego funkcji kontrolującej i nadzorującej w strukturze psychiki. W teorii Freuda superego pełni rolę wewnętrznego moralnego sędziego, nadzorując działania i myśli człowieka, przypominając o zasadach społecznych i wartościach moralnych. Jest to część psychiki odpowiedzialna za autocenzurę, sumienie i tłumienie nieakceptowalnych pragnień pochodzących z Id. Tam też obok videoinstalacji Noli me tangere, wpisującej się doskonale w interpretacje superego, znalazła się centralna w moim odczuciu praca – film Rajskie ptaki w klatce. Wielowymiarowość, jednoczesna subtelność i sugestywność tej realizacji mieszczą w sobie tak wiele, iż można by upatrywać się pewnego uniwersalnego aktu, doświadczenia człowieczeństwa. [...] Praca stanowi interesujące połączenie osobistego doświadczenia, teorii psychoanalitycznej oraz analizy sztuki i filmu, co czyni ją oryginalnym i kompleksowym opracowaniem"

Obrona odbyła się 8.10.2024, w przestrzeniach Katedry Mediacji Sztuki. Dyplom został wyróżniony ze względu na złożoność i oryginalne podejście do uniwersalnych tematów.

Dyplom zrealizowany został w Pracowni Komunikacji Twórczej przy wsparciu przedmiotów: Udostępnianie sztuki osobom ze szczególnymi potrzebami i Projekty kuratorskie

Promotorka: dr Monika Aleksandrowicz we współpracy z Lilianną Leń

Recenzentka: dr Daniela Tagowska