Wystawa malarstwa w Muzeum Lniarstwa w Żyrardowie w ramach Interdyscyplinarnego Festiwalu Sztuk Miasto Gwiazd
Ogród odzwierciedla ideę różnorodności. Jest motywem, poprzez który autorka realizuje wizję malarstwa wielowarstwowego w sensie konstrukcji obrazu i wartości piktoralnych.
Ogród dzieli się na płaszczyznę pionową i poziomą. Do przestrzeni płaszczyzny poziomej można zaliczyć różnego rodzaju partery zakomponowane w kwatery. Do elementów pionowych zaliczają się geometrycznie kształtowane krzewy – topiary.
Obrazy kwatery to zestaw sześciu prac prezentowanych na podestach. Mają format 100x100 cm i malowane w technice akrylowej na płótnie bawełnianym. Każdy odzwierciedla odrębny i samodzielny fragment przestrzenny. Istotnym motywem dla tej serii obrazów jest rysunek techniczny - projekt. Ujęcia przestrzeni odzwierciedlają skalę ok. 1:8. Prezentują widok „z góry", wyrażają szerokie i całościowe spojrzenie projektanta na teren. Obrazy mają charakter „kolażu" przeplatających się struktur i rytmicznie rozmieszczonych form. Powtarzają się one w każdym obrazie w różnorodnych układach i proporcjach, tworząc autonomiczny system.
Druga część projektu to obrazy topiary. Odnosi się do pionowej płaszczyzny ogrodu.
Składa się z sześciu obrazów o formacie 150x150 cm oraz dwóch dyptyków 180x 300 cm. Wszystkie prace zrealizowane są w technice akrylowej na płótnie bawełnianym. Pierwsza grupa obrazów odnosi się do przedstawień brył wolnostojących, druga przywołuje formy żywopłotowe. Podział ten wynika z zasady kompozycyjnej stosowanej w ogrodach regularnych i stanowił dla mnie punkt wyjścia. Ogrody renesansu i baroku mają najbardziej czytelne wytyczne kompozycyjne, które wyraźnie określają miejsca i punkty centralne. W układach symetrycznych zdecydowanie wyróżnionym formalnie miejscem jest linia – oś symetrii – względem której rozmieszczane były liczne kwatery. Wszystkie elementy znajdujące się wzdłuż osi nabierały cech ważności. W założeniach formalnych stosowano rośliny strzyżone. Niektóre z nich były formowane w szpalery, zielone ściany, które pełniły funkcję tła. Natomiast wolno stojące formy stanowiły akcenty kompozycyjne. Ich kształt był tym bardziej złożony im ważniejszą funkcję miał pełnić w danym układzie.
Wystawa czynna do 24 września
Marlena Promna- artysta malarz, doktor w dziedzinie sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuk pięknych; wykładowca na Wydziale Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu w Pracowni Rysunku prof. Piotra Kielana; autorka trzynastu wystaw indywidualnych oraz uczestniczka ponad 80 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą m. in: w Rosji, Niemczech, Austrii, Czechach, Słowacji, Mołdawii, Anglii, Hiszpanii; koordynator międzynarodowych projektów badawczych, warsztatów i wystaw (www.marlenapromna.pl).
-----------
informacja + foto: tomasz pietrek
