"Nie wiedziałem nawet, że szukam Absolutu. Szukałem jakiegoś głosu, który kiedyś usłyszałem".
Kazimierz Głaz, twórca sensybilizmu, jest jeszcze jednym przedstawicielem artystów współczesnych, w którego pracach pojawiają się figury geometryczne o symbolicznym znaczeniu. Powtarza się w nich sylwetka krzyża i prostokąta przywodzącego na myśl strukturę kompozycyjną ikon. Wielokrotnie podejmuje ten sam temat, co podobnie jak w wypadku Reinhardta i Malewicza świadczy o kontemplacyjnym stosunku do sztuki. Jego obrazy są tworzone na granicy ascezy formy i koloru, co też jest wspólną cechą tych artystów. Nie są to dzieła religijne, choć niewątpliwie punktem wyjścia były ikony bizantyjskie, co potwierdza sam autor. Prace, nazwane przez artystę "Istotą rzeczy", są formą poszukiwania Absolutu, poszukiwania początkowo nieświadomego: "Nie wiedziałem nawet, że szukam Absolutu. Szukałem jakiegoś głosu, który kiedyś usłyszałem". Głaz świadomie sięga do tradycji ikony, przejmując z niej mistykę światła, jedność piękna i dobra, jednocześnie próbując dotrzeć do istoty rzeczy, do sedna, do Absolutu poprzez odrzucanie tego, co nieistotne i zewnętrzne. Odbywa się to nie na drodze wiary, lecz na drodze poznania... /Joanna Rojkowska. Poszukiwanie korzeni, Artłuk, N0 3, 2008, Warszawa/ Kazimierz Głaz- Studia: 1950 – 1956 Malarstwo monumentalne na Wydziale Ceramiki i Szkła PWSSP we Wrocławiu; dyplom z malarstwa pod kierunkiem prof. Stanisława Dawskiego. W latach 1955-1958 mieszkał w Wałbrzychu gdzie sformułował „Manifest sensybilistyczny" i założył Niezależną Szopkę Sensybilistyczną. W 1957 z Michałem Jędrzejewskim i grupą przyjaciół przygotował w Teatrze Kameralnym we Wrocławiu spektakl- akcję pt.„Sensybilism, czyli, nie wolno robić z publiczności balona”. Wydarzenie to traktowane jest, jako pierwszy happening w Polsce. W 1958 powrócił do Wrocławia. W 1962 uczestniczył w wycieczce do Moskwy i Leningradu. Dwutygodniowy pobyt w Rosji zapoczątkował jego nowa serie obrazów wynikających z fascynacji sztuką bizantyjską. Za obrazy z cyklu „Impresje moskiewskie” pokazane w 1965 na Ogólnopolskiej Wystawie Młodego Malarstwa w Sopocie otrzymał jedna z głównych nagród oraz roczne stypendium twórcze MK i S jak również udział w IV Międzynarodowym Biennale Malarstwa w Paryżu. Zdobycie na Biennale nagrody Erasmus Prize przyznanej przez Marca Chagalla umożliwiło mu trzyletni pobyt we Francji. W1966 został zaproszony przez Michael Karolyi Fondation do Vence na Lazurowym Wybrzeżu. Tam poznał Marca Chagalla, Maxa Ernsta, J. Miro oraz Witolda Gombrowicza. Swoje wspomnienia ze spotkań z pisarzem przekazał w książce „Gombrowicz w Vence” wydanej w jego opracowaniu w Toronto (1985) i w Krakowskim Wydawnictwie Literackim (1989). Pod koniec 1968. wyjechał do Kanady i zamieszkał w Toronto. W 1969 zorganizował Toronto Center for Contemporary Art, które prowadzi do chwili obecnej.. Wspólnie z artystami kanadyjskimi założył Community Art Collections. Wydaje swoje książki bibliofilskie. Obok pracy twórczej, prowadził na początku działalność pedagogiczną - był profesorem grafiki i rysunku na Wydziale Sztuki Centralnej Szkoły Technicznej. Wystawę Kazimierza Głaza można będzie oglądać do 6 września w Centrum Sztuki Galeria EL ul. Kuśnierska 6 Elbląg
