Zadanie domowe brzmiało: przez tydzień za pomocą linii, punktów i notatek zaznaczać na papierze, jak w ciągu dnia poruszałeś się po mieszkaniu, pokoju, mieście...
Przyniesione przez studentów szkice stały się punktem wyjścia dla wykładu, w którym prowadzący pracownię 1/2 prof.Christos Mandzios przedstawił studentom swoje spostrzeżenia na temat chaosu, ruchu, przesrzeni... Następnie, po krótkiej analizie tych ogólnych pojęć, powiedzieć by można - natury filozoficznej, przeszliśmy do zagadnień... matematycznych. Profesor prezentował skoplikowane wykresy, dodawał przestrzeń do pzestrzeni, mnożył, dzielił... Czego zatem uczą na tej rzeźbie?! Poza kompozycją, kształtowaniem brył i płaszczyzn, poza technologią obróbki drewna czy kamienia, istnieje szereg zagadnień, można powiedzieć podstawowych, którymi rzeźba zajmuje się z racji swego zainteresowania przestrzenią w szerszym tego słowa znaczeniu. Fizyka, matematyka czy filozofia to dziedziny nauki, których problematyka pokrywa się z obszarami badań rzeźbiarza. Zaś Relacja pomiędzy człowiekiem a przestrzenią, nawet tak podstawowa, jak poruszanie się w obrębie jakiegoś terytorium (patrz zadanie domowe) jest dla tch badań podstawą. Co dopiero, gdy na terytorium owym dojdzie do spotkania choćby dwóch osób. tekst Magda Grzybowska fot. Marek Sienkiewicz
