Odmienność a tożsamość, czyli o DWÓCH ceramikach i ich obszarach kreacji.

DWA, wydawać by się mogło, odrębne światy ceramicznej fascynacji i artystycznej wypowiedzi spotykają się na wystawie zatytułowanej PODWOJENIE WYOBRAŹNI. W założeniu twórców zabieg ten ma działać w różnych aspektach naszej percepcji - tej sensorycznej, ale też mentalnej. Zidentyfikować, zrozumieć, określić werbalnie i zyskać poczucie świadomości otoczenia jest być może celem nadrzędnym tego projektu.

DWAJ wybitni artyści ceramicy, profesorowie Wydziału Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, postanowili złożyć hołd swojemu ulubionemu medium, a jednocześnie z atencją odnieść się do działań partnera. Na ekspozycji zobaczyć można prace zrealizowane w okresie kilku ostatnich lat oraz najnowsze, wynikające z wzajemnych inspiracji swoją twórczością. To niełatwe zadanie biorąc pod uwagę, że Mirosław Kociński już od lat pracuje w jego ulubionej technice mozaiki, komponując w obrębie płaszczyzny setki drobnych, ceramicznych elementów, podkreślonych intensywnym kolorem szkliwa, a Krzysztof Rozpondek wykonuje trójwymiarowe obiekty z urozmaiconych mas szamotowych, których ekspresję potęguje nakładanymi angobami i efektami jakie uzyskuje dzięki wypałowi w piecach raku czy piecach opalanych drewnem.

To bardzo interesująca prezentacja DWÓCH postaw twórców z olbrzymim bagażem doświadczeń warsztatowych i bogatym portfolio dokonań w zakresie ceramiki artystycznej. Łączą ich długie lata spędzone we wrocławskiej uczelni, wspólne plenery i warsztaty czy udział w wielu wystawach zbiorowych środowiska, które reprezentują, ale to pierwszy przypadek kiedy występują w duecie.

DWÓM moim kolegom z pewnością zależało, by sprostać założeniom przedsięwzięcia i wraz z kuratorką, przygotować na ekspozycji intrygujące zestawienie realizacji. Mamy do czynienia z zaskakującym mariażem płaszczyzn i form przestrzennych, ze zderzeniem faktur, struktur i kolorów czy grą cieni i półtonów zawartych w kompozycjach obu autorów.

DWU przyjaciół poddaje wizualnej konfrontacji część swojego dorobku, a istotnym elementem są tu prace dedykowane współuczestnikowi wystawy. Byłem zaskoczony, jak surowość lapidarnych brył o chropowatych powierzchniach Krzysztofa Rozpondka została zinterpretowana przez Mirosława Kocińskiego w mozaikowej kompozycji i w jaki sposób odpowiedział Krzysztof na dwuwymiarowe, barwne, połyskliwe lub matowe obrazy Mirka. Mam nadzieję, że odbiorcy docenią sposób w jaki sprostali wyzwaniu.

Trudno przewidzieć czy autorzy zechcą kontynuować działalność w tandemie. Nie wiem czy postanowią wzajemnie się uzupełniać i nadal pobudzać swoją inwencję, czy jednak pozostaną DWOMA autonomicznymi indywidualistami, ale idea ich wspólnej wystawy wydaje się tak ciekawa, że chciałbym, aby doczekała się dalszego ciągu. Być może da mi to kolejną okazję do odrobienia ćwiczenia z deklinacji…

Tekst: prof. Kazimierz Pawlak

Kuratorka Ilona Sapka