Nieciężkość

Zapraszamy na wystawę grafik prof. Krzysztofa Tomalskiego pt. „Nieciężkość”, której wernisaż odbędzie się 5 grudnia w Galerii Concrete

 

„Nieciężkość” to metaforyczna parafraza dotycząca newtonowskiego prawa powszechnego ciążenia (grawitacji).

Tu wyraz przygnębienia, frustracji i żalu, wobec nieuchronności praw biologii i nierozumienia praw fizyki. Symboliczny wyraz niezgody.

Powstały już bliskie tego pojęcia cykle, min.: Antygrawitacja, Niebo, ziemia, Big Bang. Genesis, Genesis dla Astrofizyków, Podniebne ogrody rozkoszy, Stan nieważkości odnoszące się (w uproszczeniu) do tęsknot wolnościowych, do marzenia o wszechmocy, do nadludzkich uniesień , do próżnego poczucia panowania nad prawami rządzącymi naturą, o czym marzył człowiek zawsze,  w każdej epoce (grecki Hermes, Ikar, hinduski Hanuman czy Siwa, nordycki Odyn albo egipski Bóg Ra). Ten rodzaj wiary graniczącej z pychą  towarzyszy szczególnie czasom współczesnym, odnosząc się wprost do potrzeby uwalniania od fizycznych i biologicznych ograniczeń (transhumanizm, AI). Dawniej  niwelowały je refleksyjne namysły egzystencjalne usadowione w filozoficznej refleksji, w religiach i wierzeniach a dziś potęguje je cywilizacyjny postęp technologiczny i cybertechnologiczny,  protetyzując duchowość. Wiem, że takie tematy są dziś de mode. Nie jest jednak moim celem moralizatorstwo lecz ciekawość i jakaś metaforyczna, poetycka próba wizualizacji tego emocjonalnego stanu.

Sztuka jest (dla mnie) przede wszystkim polem rozważań sensualnych i filozoficznych. Szczególnie teraz, w dobie nadprodukcji; reprodukcji i samoprodukcji obrazów (AI). Wartość więc nie w samym obrazie ale w indywidualnym ładunku emocjonalnym w obraz wtłoczonym, i w samym procesie tworzenia.    

Krzysztof Tomalski

prof. Krzysztof Tomalski

Urodzony w 1963 roku. W latach 1983 – 1989 studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Miedziorytu pod kierunkiem Prof. Stanisława Wejmana uzyskał w 1989 roku. Od początku kariery związany z macierzystą uczelnią, najpierw jako asystent (1989), potem adiunkt (1998) i profesor (2008). W latach 2008 – 2016 dziekan Wydziału Grafiki; od 2016 roku prowadzi Pracownię Miedziorytu.

Autor ponad pięćdziesięciu wystaw indywidualnych, oraz uczestnik ponad czterystu wystaw zbiorowych w trzydziestu  krajach. Prace w zbiorach kilkudziesięciu instytucji muzealnych, gabinetów rycin i kolekcji prywatnych. Za swoją twórczość otrzymał ponad 20 nagród w konkursach krajowych i międzynarodowych, ostatnie ważniejsze nagrody to: Grand Prix na Jubileuszowym 10  Międzynarodowym Biennale Grafiki Splitgraphic, Chorwacja (w 2021);