Agata Nartowska, Parasol plicatilis

Zapraszamy na wystawę, która odbędzie się na Uniwersytecie Tomasa Baty w Zlinie w ramach festiwalu WXYZ INTERNATIONAL ART REVIEW.

Biżuteria jest jedną z najstarszych dziedzin sztuki, a zarazem jednym z najbardziej intymnych przejawów ludzkiej kreatywności. Noszona na ciele, staje się przedłużeniem osoby, znakiem tożsamości i komunikatem. Od zarania dziejów towarzyszy człowiekowi w jego rytuałach, emocjach i codzienności, łącząc wymiar estetyczny z symbolicznym.

Wieloletnia tradycja złotnictwa i rzemiosła biżuteryjnego stanowi dziś bogate archiwum technik, materiałów i znaczeń, do którego współcześni artyści sięgają z niesłabnącą fascynacją. Jednak rozwój technologii cyfrowych otworzył przed tą dziedziną zupełnie nowe horyzonty. Współczesna biżuteria nie tylko zachwyca kunsztem, lecz także staje się przestrzenią eksperymentu — miejscem, gdzie tradycja spotyka się z nowoczesnością, a rzemiosło z nauką.

Dr Agata Nartowska, artystka i projektantka, której prace prezentujemy na tej wystawie, od lat eksploruje właśnie tę granicę. Jej praktyka twórcza łączy wrażliwość artystyczną z badawczym namysłem nad technologią. W swoich realizacjach Nartowska wykorzystuje druk 3D, aby tworzyć obiekty inspirowane światem natury. To swoisty dialog pomiędzy tym, co organiczne, z tym, co technologiczne, pomiędzy przypadkowością biologicznego wzrostu a precyzją cyfrowego projektu.

Prezentowana kolekcja czerpie inspirację z bardzo ulotnego zjawiska przyrody — grzyba Parasol Plicatilis, delikatnego przedstawiciela gatunku grzybów kałamarzyków. Jego cylindryczna, karbowana forma stała się dla artystki punktem wyjścia do stworzenia serii biomorficznych naszyjników. Nartowska przedstawia naturę poprzez język cyfrowych modeli i form przestrzennych. Jej prace są więc nie tyle reprezentacjami, co transpozycjami naturalnych procesów w świat materii artystycznej.

W biżuterii Agaty Nartowskiej spotykają się dwa światy: precyzja cyfrowego projektowania i poetyka ręcznego wykończenia. Hybrydowy proces twórczy łączy druk 3D z tradycyjnymi technikami złotniczymi. W dobie cyfrowych symulacji i sztucznej inteligencji twórczość Nartowskiej przypomina, że nawet w świecie algorytmów istnieje przestrzeń dla intuicji i uważnego obserwowania przyrody. Jej prace zachęcają, by patrzeć na technologię nie jako przeciwieństwo natury, lecz jako narzędzie, które pozwala odkrywać jej struktury na nowo — w skali mikro i makro, w materii i w formie.

Kuratorka: dr Beata Ludwiczak