Z ogromnym żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci profesora Jerzego Grzegorza Zyndwalewicza, przez całe życie związanego z naszą Akademią.
Oddanie z jakim służył studentom i angażował się w życie akademickie naszej społeczności jest dla nas niedoścignionym wzorem.
Oddając cześć jego pamięci łączymy się w bólu z rodziną,
Rektor i Senat oraz pracownicy i studenci Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu.
***
Msza św. żałobna zostanie odprawiona w sobotę 18 stycznia 2020 o godz. 15:00 w kaplicy cmentarnej przy ul. Graniszyńskiej.
Ceremonia pogrzebowa odbędzie się po mszy św. na Cmentarzu Grabiszyńskim.
***
Prof. Jerzy Grzegorz Zyndwalewicz ur. w Adamach k. Lwowa. Studia na PWSSPP (obecnie ASP) we Wrocławiu pod kierunkiem prof. Marii Dawskiej i doc. S. Pękalskiego ukończył dyplomem z zakresu ceramicznego malarstwa architektonicznego w 1967 r. Docent PWSSPP, kierownik Pracowni Rysunku i Malarstwa dla I i II roku na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby od 1980 r. prowadzonej samodzielnie (od 1990 r. pracownia dyplomująca w Katedrze Malarstwa). Od 23 września 1981 r. był przewodniczącym Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność" przy PWSSP, a następnie członkiem Komisji Zakładowej „S". Internowany 4 stycznia 1982 r. w ramach akcji /kryptonim milicyjny KOS – Kultura-Oświata-Studenci/ mającej na celu pacyfikację wyższych uczelni Wrocławia.
Twórczość swoją udostępniał przyjaciołom i studentom. Nie uczestniczył w publicznych wystawach plastyki wychodząc z założenia, że jego twórczość artystyczna może egzystować i być odbierana wyłącznie w małych kręgach środowiskowych. Wyjątkiem od przyjętej zasady były wystawy organizowane przez PPWSSP we Wrocławiu.
Stanisław Rodziński napisał: „Sądzę, że Grzegorz Zyndwalewicz jest malarzem niezależnym. Niezależnym od mody i artystycznych trendów. Niezależnym od nawyków środowiska i przyswajanych tendencji".
W podobnym tonie pisał o artyście Zbigniew Karpiński: „Twórczość malarska Zyndwalewicza jest w swoim charakterze indywidualna, niezależna, nie wykazuje powiązań z jakąkolwiek współczesną konwencją formalną z jakimkolwiek programem. (…) Zyndwalewicz to urodzony rysownik. Często rysunek, zwłaszcza w pracach wcześniejszych, rzutuje wyraźnie na koncepcję formalną obrazu, a kolor staje się elementem mniej ważnym. Rysunek ten jest precyzyjny, szlachetny w swoim działaniu plastycznym. W ostatnich pracach Zyndwalewicza kolor staje się jednak coraz bardziej elementem wiodącym w budowaniu działa. (…) Do głosu dochodzi też nuta swoistej ekspresji. (…) Zyndwalewicz ma dużo do powiedzenia i przekazania, a przede wszystkim mówi o człowieku, który jest głównym bohaterem jego malarstwa".
Wystawy: Wystawa prac studentów i pedagogów za okres 1946-1990 (1990, Zachęta, Warszawa), Wystawa 200 lat uczelni plastycznej we Wrocławiu (1990, Wiesbaden, Niemcy), Wystawa PWSSP (1990, Lwów).
zamieściła AZG
