III edycja Konkursu Najlepszych Dyplomów Scenografii
W piątek, 1 marca 2024, w czasie uroczystego wernisażu w Muzeum Teatru im. H. Tomaszewskiego, poznaliśmy laureatów i laureatki konkursu.
Komisja Konkursowa w składzie: prof. Małgorzata Komorowska ASP Kraków; prof. Katarzyna Podgórska-Glonti UA Poznań, prof. Elżbieta Wernio ASP Wrocław, prof. Marek Chowaniec ASP Warszawa, Małgorzata Bruder, Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego, prof. Mirosław Kocur, przyznała następujące nagrody:
1 miejsce - Julia Skrzyńska, Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, promotorka prof. dr hab. Małgorzata Komorowska
2 miejsce - Jakub Kotynia, Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, promotorka prof. dr hab. Małgorzata Komorowska
3 miejsce ex aequo:
Anastazja Niemiec, Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, promotorka prof. dr hab. Katarzyna Podgórska-Glonti
Dominika Firla, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, promotor dr Bartosz Zamarek
Trzy wyróżnienia:
I – Katarzyna Waraksa, Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, promotor prof. dr hab.. Piotr Tetlak, aneks: dr Ewa Mróz-Pacholczyk
II – Alicja Desperak, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, promotorka dr Katarzyna Sobańska
III – Radosława Niezgoda, Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, promotor dr hab. Ryszard Melliwa
Gratulujemy!
UZASADNIENIE WERDYKTU
Według jury nagrodzone prace poszerzają rozumienie scenografii, w dojrzały i twórczy sposób wpisując się w trwającą obecnie dyskusję nad redefinicją pojęcia scenografii. Jury podkreśliło bardzo wysoki poziom zarówno plastyczny jak i merytoryczny prezentowanych dyplomów przy jednoczesnym zróżnicowaniu narzędzi artystycznych. Uznanie budzi świadome użycie przez studentów multimediów, które są jednym z wielu środków wyrazu, płynnie łączących się w spójny kształt prezentowanych dzieł. Jury zwróciło także uwagę na mądre i ciekawe w poszukiwaniach twórczych rozważania kobiet-scenografek nad tematami feminizmu oraz na fakt, iż dyplomy stają się autonomicznymi projektami, w których performują sami twórcy i twórczynie, wykazując się dojrzałą refleksją, głębią analizowania i umiejętnością nadania im właściwej formy artystycznej.